Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές συχνά συναντούν εμπόδια μέσα στην τάξη: έλλειψη υποστηρικτικού υλικού, πολλοί μαθητές στην ίδια τάξη, χρονικοί περιορισμοί και πολλά άλλα εμπόδια. Ίσως, όμως, ένα βασικό εμπόδιο είναι ο φόβος των Μαθηματικών από τους ίδιους τους μαθητές. Η μαθηματική φοβία συνεπάγεται άγχος και στρες και όχι μόνο.
Οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι το άγχος των Μαθηματικών είναι συνδεδεμένο με τους χαμηλούς βαθμούς στο σχολείο και μπορεί να κάνει τη διδασκαλία των μαθηματικών ένα καθημερινό αγώνα. Επομένως, πώς μπορούν οι καθηγητές να βοηθήσουν τους μαθητές να ξεπεράσουν το φόβο τους με τα Μαθηματικά; Πώς μπορούν οι μαθητές (και οι ενήλικες!) να αγαπήσουν ένα μάθημα, το οποίο θεωρούν εκφοβιστικό;
1) Το πρώτο βήμα είναι να ενισχυθεί η αυτοπεποίθηση
Είναι γεγονός ότι η αυτοπεποίθηση είναι ένας σημαντικός παράγοντας που συσχετίζει το άγχος με τα Μαθηματικά. Η αρνητική εμπειρία με τα Μαθηματικά μπορεί να οδηγήσει σε αρνητική και ηττοπαθή στάση. Για να το ξεπεράσει ένας μαθητής αυτό, καλό θα ήταν οι καθηγητές να δίνουν στους μαθητές τους ασκήσεις μέτριας δυσκολίας, στις οποίες μπορούν να τα πάνε καλά. Αυτές οι ασκήσεις μπορούν να αυξήσουν την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση και να μειώσουν το φόβο και το άγχος.
2) Ενδυνάμωση των βασικών ικανοτήτων των μαθητών
Αναμφίβολα, η αυτοπεποίθηση συνδέεται με την ενδυνάμωση των βασικών αριθμητικών ικανοτήτων. Δημιουργήστε παιχνίδια που θα βοηθήσουν τους μαθητές σας. Όταν ο μαθητής δεν έχει αποκτήσει ακόμα διανοητικές δεξιότητες, όπως το να κάνει αριθμητικές πράξεις με το μυαλό και όχι με τα δάκτυλα, δυσκολεύεται και αποσπάται εύκολα. Αυτό συμβαίνει, γιατί πρέπει ο μαθητής να δίνει έμφαση και στα χέρια, στους αριθμούς και τις πράξεις την ίδια στιγμή. Όταν μάθει να μετράει και να κάνει πράξεις με το μυαλό, αυτομάτως θα ενισχυθεί και η αυτοπεποίθηση του.
3) Η ύλη βήμα προς βήμα
Υπάρχουν αποδείξεις ότι ακόμα και οι δυνατοί μαθητές στα Μαθηματικά νιώθουν άγχος, όταν δίνονται πολλές πληροφορίες με μία φορά και δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για εξάσκηση. Οι καθηγητές οφείλουν να χωρίζουν την ύλη σε βήματα, ώστε να βεβαιωθούν, πριν προχωρήσουν στο επόμενο βήμα, ότι ο μαθητής έχει κατανοήσει και εμπεδώσει πλήρως την ύλη. Ειδικά για τα Μαθηματικά, τα οποία αποτελούν αλυσίδα, εάν δεν έχει κατανοηθεί το κάθε επίπεδο ξεχωριστά, τότε πολύ δύσκολα θα υπάρχει σημαντική βελτίωση στην πρόοδο του μαθητή.
4) Ανάπτυξη αυτού που ορίζεται στην διεθνή βιβλιογραφία ως «growth mindset»
Το «growth mindset» είναι, δηλαδή, η πίστη ότι οι ικανότητές μας μπορούν να βελτιωθούν. Το να παίρνουν ρίσκα οι μαθητές αυξάνει τις ικανότητές τους και τους κινητοποιεί θετικά. Δίνοντας σταδιακά όλο και πιο δύσκολα προβλήματα στους μαθητές γίνεται έκδηλο, σιγά σιγά, πώς μπορούν να ξεπεραστούν τα εμπόδια και οι δυσκολίες μέσω της σκληρής δουλειάς και της εξάσκησης.
5) Η στάση των καθηγητών
Τελευταίο, αλλά όχι και το πιο ασήμαντο, είναι η στάση των καθηγητών - παιδαγωγών. Οι καθηγητές πρέπει να αγαπούν τα μαθηματικά και να δημιουργούν δημιουργικά μαθησιακά περιβάλλοντα, όπως να φτιάχνουν μαθηματικά παζλ και παιχνίδια στις εξηγήσεις και τα παραδείγματά τους. Φυσικά, για να ξεπεράσουν οι μαθητές το άγχος των Μαθηματικών, οφείλουν, τρόπο τινά, πρώτα να τον ξεπεράσουν οι καθηγητές τους. Για αυτό μία εκπαίδευση σχετική με το πώς και γιατί να διδάξει κάποιος μαθηματικά μόνο ευεργετική θα μπορούσε να είναι, καθώς θα δείξει μεθόδους και τρόπους διδασκαλίας που θα κάνουν ένα καθηγητή περισσότερο άνετο κατά τη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας.
Επομένως, στόχος είναι να ενισχυθούν οι χαμηλόβαθμοι μαθητές, ώστε να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και οι υψηλόβαθμοι να καλλιεργήσουν σταδιακά την κριτική σκέψη και να αποκτήσουν κίνητρα για περαιτέρω μελέτη, χωρίς να φοβούνται τα Μαθηματικά.
